merhum iş insanı üzeyir garih'in buyurdukları bir söz imiş bu.
tipik bir patron bakış açısıyla söylenmiş gibi duruyor. duyan da dışarıdaki işsizler ordusu tembel olduğu için, oturdukları yerde para kazanmak istediği için iş beğendiremediği insanlardan oluşuyor sanacak. bu ülkenin çalışanları değil çünkü patronların koz olarak kullandığı yüksek işsizlik tehdidi altında rezil çalışma koşullarına, uzun mesai saatlerine, ödenmeyen fazla mesai ücretlerine, sağlanmayan iş güvencelerine rağmen haklarını arayamayıp razı olan, üç kuruşa ne iş olsa yaparım abi diye ömür çürüten. çok çalışan çok para kazanır, zengin olur masalı gibi bir şey.
