rahat yaşamak istiyorum. sevilmekten iğreniyorum, birinin bana değer vermesini, beni kollamasını, benim için fedakarlık yapmasını, her nefesinde beni hatırlamasını istemiyorum. tiksiniyorum sevgili sözlük; sevilmek istemiyorum. sevmek de istemiyorum. bana iyilik yapılsın da istemiyorum.
sevdiğim değil sevmek zorunda olduğum hissi hakim vücudumdaki her hücrede. sevmek bir süre sonra sorumluluktan ibaret kalıyor. karşındaki sen oluyor, sen de o oluyorsun. kendin oldukça sevilmeyeceğini fark edip suyuna gitmeye başlıyorsun. yalnızlık alanların, kendini dinleme hakkın, özelin, her şeyin elinden alınıyor. seni himayesine alıyor karşındaki adam. psikolojik bir eziyet ve mahkumiyet gibi.
daha onu sevmediğini bile söyleyemediğin bir adamla nasıl bir ömür yaşayabilirsin?
bazı ruhlar var hani, yalnız ölmek üzere yaratılmış. iş sahibi olmak, ilişki, nişanlanmak, evlenmek; hiçbir şey öldüremez o ruhu. her şeyin yolunda olduğu anlarda bir huzursuzluk gelir içine. birine bağlanamayan o ruhun var ya, ateşlenir, yanar seni de yakar. bağlı yaşayamazsın. bazen gerçekten böyledir.
uzanan şefkat dolu eller, huzurunu parça pinçik etmek için üzerine gelen kara pençeler gibi görünür gözüne. istemediğin şeylerin vaatlerini verirler, istememe hakkına bile saygı duymadan.
