bir keresinde ilkokulda annem bana kırmızı bir ayakkabı almıştı sene 1997 civarları tam hatırlayamıyorum, ''anne ben bu ayakkabıyı ölsem giymem'' demiştim ama en nihayetinde giymiştim ve sonuç olarak bırakın bütün sınıfı bütün okul dalga geçti benimle böyle de bir anım var o yüzden, kırmızı kelimesini bile sevmem, kırmızı giyen adamı da sevmem, arkadaş başka renk mi kalmadı kırmızı ne ya, anca kırmızı tabutumuzun üstünde olur oda ayyıldız ile biz böyle adamız.
not: son kelime de acayip gaza geldim, arada sırada bana böyle ilham geliyor.*
