Yıl 1997. O zamanlar komşu kızı elif e vurulmuşum, masmavi gözler, sapsarı saçlar. Mahallede saklambaç mı dersin, istop mu dersin, bi yakınlaşmalar falan. Bir gün oturmaya geldiler, biz de salonda oturmuş evcilik oynuyoruz, elif i muayene edicem ayağına koltuğun arkasına götürdüm. ilk öpücüğün etkisiyle utanarak kaçmaya çalıştığım anda annem ve onun annesi ayşe teyzeye yakalandım. Utancım kat be kat artmıştı ama onlar bize gülüyordu. Bu da böyle bir anıydı sevgili sözlük.
Not: Aradan 15 sene geçti, elif kapanmış. Bildiğin türbanlı üniversiteli kız olmuş. Ulan ben ne yaptım diyerek hala kendime ve çocukluk anılarıma gülüyorum.
