** benim çocukluğum böyle büyük marketler yoktu, olsa bile dolu dolu yiyecekler alamazdık, paramız yoktu çünkü.. peyniri, zeytini günlük ne kadar yenilecekse o kadar alınırdı.. kahvaltıda hele bir de sana ya da rama margarin yagı varsa ne harika olurdu o kahvaltı.. sıkmanın(gözlemenin) üstüne sür o rama dan sonra agzına götür, üstüne birde çay, harika bir sey.. bu yasıma kadar sadece 1 kere aç yattığımı( ailecek aç yattığımızı) biliyorum.. evde un yoktu, para da yoktu, o akşam evde yamek pişmemişti.. annem ağlıyordu, oğlum bu akşam yemek yiyemeyeceğiz, hadi yat dediği ömrüm boyunca benden uzaklaşmadı.. aç yatmak koymamıştı bana kardesim de aç yatmıştı, annem de babam da.. karnımızın doyması için evde unun olması yeterli idi oysa.. annem una su katardı, yumururdu sonra, bir ates yakar bazlama yapardı.. bir kaba biraz sıvı yağ döker, bazlamaları parcalar o yaga atar, sonra afiyetle yerdik, karnımızda doyardı ne güzel.. neyse bu kadar yeter..
** bir olay daha anlatmak istiyorum.. benim için çok özel, umarım beni anlayabilirsiniz.. ortaokul yıllarım.. okul evmizden 4 km uzakta oldugu için minübüsle( parayla) gidip geliyoruz.. o aralar evde para yok..( çiftçi oldugumuz için paranın ne zaman oldugu belli olmazdı.. çogu zaman olmazdı ama).. okula gitmem gerekiyor, yazılı var.. ama yol parası yok.. biliyorum babamdada bu aralar para yok.. sabah kalktım.. babama baktım babam sakal tıraşı olmuş.. sevindim.. demek ki babam da para var sakal traşı olduguna göre.. sonra heyacanım birden yerini soru işaretine bıraktı.. hadi traşı evde kendi kendine olduysa, berbere gitmediyse.. sonra düşündüm acaba bunu nasıl öğrenebilirim diye.. kahvaltıda sordum babama( kahvaltıda bazlama ve cay var sadece, para yok zeytin ve peynir alamadık)..
--baba, bıyıgın eğri olmuş, kendin mi tıraş oldun, yoksa berbere mi tıraş oldun dedim..
babam:
-- kendim tıraş oldum oğlum, dedi..
dünyalar basıma yıkıldı sanki.. okula gidemeyecek yazılıya giremeyecektim..erkenden giyindim çıktım yola.. otostop cekerim olmazsa yayan giderm dedim.. eskiden arabalar günümüzdeki gibi fazla değildi.. otostopla gitmek düşük ihtimaldi.. yayan okula vardım ama ilk dersi kaçırmıştım.. okul çıkışında ise saklandım.. arkadaslarım minübüsle gitmesini bekledim.. onların yayan eve döndüğümü görmelerini istemiyordum çünkü..
daha cok beni derinden etkileyen cocukluk hatıralarım var.. aklıma geldikçe yazarım, belki de yazmam bilmiyorum..
dipnot: su an iyi bir mesleğim ve gelirim var.. her haftasonu olmasa bile çoğu haftasonları annemin-babamın evine gider ne eksik gedik varsa alırım, anneme para bırakırım..
