ilkokuldaydım. babam emekli olmuştu. bütün ikramiyesini ihlas finansa yatırmıştı. hatırlarsınız ihlas finans batmıştı falan. neyse biz de o zamanlar ekonomik olarak çok zor bir dönemden geçmistik. 3 tane çocuk okuyor bir yandan, bir şeylerden feragat etmek gerekliydi. her şeyde tutumluyduk artık. neyse babam berbere para vermeyelim diye ankara ulus tan 3 liraya( bir traş parasıdır * ) traş aleti aldı. ulus a da yürüyerek gidip geldi bu arada o derece. artık beni onunla traş edecekti. model ise fix: 3 numara. banyoya geçtik. traş başladı. alın tarafımdan arkaya dogru giderken 3 üncü saniyede alet bozuldu. saçlarımda kitlendi. düşünün ortası hafif 3 numara, diğerleri uzun. yarın okul var ben ne bok yiycem baba? babam ugraştı uğraştı yapamadi aleti. o da ne sikim aletse * . 3 liraya tırnak makasi yok amk. neyse babam makasla düzeltebildiğini düzeltti ama cok bi degisiklik olmadi. berbere de para vermek istemiyor. okula bi gittim. tüm yaratıcı çocuklar çevremde. ümit davala nin yandan yemişi mi dersin, ronaldo nun bilmem neresi mi dersin uzar gider. şimdi o günleri hatırlayıp duygulandım ve iyi ki de yaşamışız dedim. onun için babamızın yaptığı fedakarlıkları gözardı etmeyelim.
