100 yaşlarındaki ruhi adındaki bir adamı ele alan bir kitap. yine yine yine çok güzel diğer menteş kitapları gibi.
100 yaşındaki adamı yazmak çok yaratıcı. çünkü; rutin olarak konuştuğumuz ve yaptığımız her şey bu adam için çok anlamsız.
örneğin; hapşurduktan sonra "çok yaşa demek",
-ıspanak da pişirse miydim?
ruhi: şu dünyada temel reisten bile fazla ıspanak yedim.
