*vatan, millet, devlet mevhumundan yoksun, dinimizi yaşayalım yeter kafasında olan nesildir.
*hizmetten anladıkları evlerde maklube partisi vermek, risale sohbetleri düzenlemek, yurt dışında açılan türk okullarında gönüllü olarak çalışmaktır.
*o 'hizmet'in sadece yapılan bağışlarla, hoca efendinin yazdığı kitaplardan kazandığı parayla geldiğine inandırılırlar.
*önceki hükümetler yüzünden dertli oldukları din, türban gibi konularda dolduruşa gelmeye ve getirmeye çok meyillidirler.
*başta çok kucaklayıcı, hoşgörülü görünür; daha sonra bu iyi halden faydalanıp yararlanmaya çalışırlar. imkanı kısıtlı olup cemaat evine çıkmak 'zorunda' kalan pek çok öğrenci de birkaç yıla kadar ev ablası-abisi olur. tuhaftır ki yine aynı ablalar şık giysiler, 100 liralık aker eşarplar takmaya başlar. ancak sohbet meclisinde israfın haram, gösterişin günahın olduğundan dem vurup bu dünyanın gelip geçici olduğunu, mütemadiyen ibret alma halinde olmamızı öğütlerler.
not1: işbu entry'de yazılmış olanlar yapmış olduğum gözlemlerin genellemesidir. bütün topluluğu yargılamıyorum.
not2: cemaatin de haklı olduğu konular var ama keşke bunları bölmeden, bölünmeden savunsalar!
not3: ama lütfen hoca efendinin israftan kaçınmak için peçeteyi ıslatıp-kurutup 3 kez kullandıktan sonra çöpe attığını söylemeyin. lütfen her akp eleştirimizde yolların güzelliğinden, refah seviyesinden bahsetmeyin, yemiyoruz!
