kalbi ve vicdanı olmayan bir insana, bir kuşun cıvıltısı bile gürültü gelecektir.
neden yazdım bunu bilmiyorum. artık yazacaklarımı toparlayamıyorum. yaşananlar karşısında aptallaştım adeta. bi fabrikada çalışıyorum bu aralar, orada gördüm insanları, yaşıyorum onlarla. bu konuşmam o yüzden bu kadar kesin olacak.
kapitalizm denen kısır döngü içinde, para olgusu için insanları öyle robotlaştırmış bir sistem mevcut ki. sabahın 6'sından akşamın 6 buçuğuna kadar; sadece para kazanabilmek için insanlar kendilerini paralıyor. fakat bu gerçekten çok farklı. üniversite 2. sınıfta da de yazın 2 ay bir fabrikada çalışmıştım. burası ile orası arasındaki farklar saymakla bitmeyecek kadar çok. fakat bu kadar farklılık içindeki tek aynılık; robotlaşmış insanlar. para kazanmak kötü demiyorum, para kazanmak zor demiyorum. bu sistemde, bu insanlara dayatılan kurallar çerçevesinde yapılanlar çok ağır. kaldıramıyorum bu hali. beyinler o kadar düzleşmiş, insanlar o kadar duyarsızlaşmış ki; bunu yaşamayana anlatamam. gözlerindeki o boşluk öylesine derin ki..
bunları neden anlattım biliyor musunuz? türkiye'de çoğu insan bu şartlar altında, uyutularak çalışıyor. sonra yanlı yayınlarla molalarda, akşam yemeklerinde iki üç satır şey görüp, görüş(!) sahibi oluyorlar.
bu engelli arkadaşımıza yapılan şerefsizlik, gezide olan onlarca olay, onlar için hep muhalefet oyunu, marjinallik, nankörlük. nerden tanıdık geldi bunlar?
işte bu yüzden, bizlere çok büyük iş düşüyor. çok çalışmamız lazım arkadaşlar, çok emek vermemiz lazım. allah hepimizin yardımcısı olsun..
