başkaları gibi bir çoban tarafından güdülmeye ihtiyaç duymamalarından kaynaklanmaktadır. evet, aynen öyle. çünkü son on yılda ana akım partiler, istikrarlı ve güvenilir siyaset yapmanın çok çok uzağında kaldılar. ideolojiler dönemi sona erdi, doğru. fakat bu, bugün ak dediğine ertesi gün kara diyen, her fırsatta çark eden, toplumsal huzuru hedeflemenin çok uzağında kalan politikaların üretilmesine sebep olmamalıydı; maalesef oldu.
şimdi gelinen noktada, halkın önemli bir kesimi kendi merkezi fikir ve hassasiyetlerini ifade eden bir parti bulamıyorlar. akp, chp ve mhp sokaklara dökülen bu gençliğin özgürlük arzularına yeterince cevap veremiyorlar. aslında bu bizim sadece 10 yıllık değil, uzun bir dönemdir uyguladığımız kısır siyasi programların doğal bir sonucudur. meydandaki insanlar komünizm istemiyor, tek çareyi devrimde bulmuyorlar. "çare drogba" pankartları bile bunu en güzel şekilde ifade etmeye yeter. ama yapılan araştırmalar da onu gösteriyor. bu insanlar şeriat gelsin de istemiyor, ya da anarşi çıksın, kaos olsun da istemiyorlar. sadece özgürlük istiyorlar. hayatlarına bu kadar yoğun şekilde müdahale edilmesine isyan ediyorlar. memleketin arazilerinin, kurumlarının yok pahasına peşkeş çekilmesine karşı çıkıyorlar. böyle düşününce sormak lazım: kimmiş gerçek çapulcu? kimmiş gerçek marjinaller?
