peki bu iyi bir şey midir? bence değildir. küçük şeylerle mutlu olabilen insan aynı zamanda küçük şeyler yüzünden üzülebilen insandır. bu karakteri yüzünden hayatında sürekli dalgalanmalar olur ve oradan oraya savrulup durur.
sevdikleriniz ve nefret ettikleriniz, korkularınız ve arzularınız, hobileriniz ve fobileriniz belli olsun. bunların peşinden gidin ve o yönde yaşayın. ve en önemlisi 'realist' olun. bu şekil bir yaşamda fikirleriniz, düşünceleriniz, vereceğiniz kararlar bilinçli ve amaçlı olur ve istediklerinizi elde ettikçe mutlu olursunuz. sürekli bir mutluluk...
bu karakterdeki insan duygusuz mudur peki? kesinlikle hayır. karşınızdaki insanı anlamanın, onun neler hissettiğini bilmenin yolu duygusallık değil 'empati' dir.
boşverin kişisel gelişim yazarlarını. küçük şeylerle mutlu olmaktan vazgeçin. gülücük.
