Bu kanalizasyon çukurundan kurtaracak birini bekledim durdum. Geldikleri de oldu, el uzattıkları, tam çıkacakken çukurdan, bu pis kokuya ne kadar alıştığımı düşündüm. Benim evrenim huzursuzluktan, gözyaşından, kalp kırığından inşa edilmişti. Huzur, mutluluk vs. bunlar reklamlarda gördüğüm ürünler gibiydi. insanlara satabilmek için göz boyayan cinsten. Aldığında o ürünün bir boka yaramadığını görüyorsun. Anlıyorsun, neyse..
