Bugün 'gidiyorum bu' kitabının arasında o'nun lise fotoğrafını buldum. binbir zorlukla aldığım o profilden çekilme fotoğraf..
Fotoğrafa bakınca gözümün önünde eski ile yeni canlandı birden. Geçmişle şimdiki zaman. istemeden oldu bu. Sanırım fotoğrafların gizli bir büyüsü var ve ele alınıp bakıldığı anda anıları canlandırıp geçmişe doğru zihin kısa aralıklarla bütün anıları taramaya başlatılıyor. En can alıcı noktası ise geçmişte kalmak daha cazip geliyor, zira benim başıma gelen buydu. Sanki ben fotoğrafın çekildiği yıllardan kopunca, o yılı geride bırakıp şu zamana gelinceye dek, günahkarlığımın nirvanasına ulaşmışım gibi hissettim. Miladım fotoğrafı elime alıp baktığım o an.. Sanki ben geçmişteki anıdan koptuktan sonra acı ve elemle boğuşmakla kaderlendim. Zihnim adeta benimle maytap geçer gibi bütün bilinçaltımı su yüzüne çıkardı da ben o ağırlığı sırtlamaktan aciz bir vaziyette batarak boğuldum..
Kendime geldikten sonra aklıma, o'ndan başka sevdiğim diğer insanlar geldi. aynı tür anıların farklı özneli diğer sahibeleri..
iyi ki onların fotoğrafları elimde değil.. Bu gerilimi bir kere daha yaşayacak kadar sert basamıyorum zira basamağa..