o zamanlar sanırım ortaokul 1. sınıfa gidiyorum. bir arkadaşım vardı abdullah. apo derdik biz ona. imralı'dakinden haberimiz yoktu. şişman ayı gibi bir şeydi.
bir gün okulda konuşuyorduk dedi ''civciv alalım'' ben tamam falan dedim ama ailemin izni yok. onun bağ evi varmış orada bakacakmış. bizde apartman bebesiyiz. *
kafaya taktım, bende alıcam. paramda var cebimde. geçmiş gün ne kadar olduğunu hatırlamıyorum. pazara gittik, o 2 tane civciv aldı ben 1 tane aldım. eve geldiiiim...
evde ağabeyim ve ablam var. ağabeyim şaşırdı, bu ne oğlum triplerine girdi. ben bakıcam buna diyorum yok diyor. en sonunda ikna oldu. bana ''tavukçu'' demeye başladı.
civciv ilk saatlerde hoş güzeldi, ardından cik cik ötmeye başladı. kafa sikiyordu yani. ağabeyimin aklına uyarak civcivi aldığım pazara geri götürdüm. verdiğim parayı da geri almadım. * civciv başımdan gitsin diye. o sesi duyduktan sonra bende istemedim zaten.
