türk edebiyatının kuruduğu filan yoktur aslında. sadece dünya edebiyatı ile bağlantılı olarak kökten değişiklikler geçirmektedir. edebiyat gitgide sözden, sözün ağırlığından, sözün biçimlendirdiği bir dünyadan çıkıp hayalgücünü önceden zaten kişinin kafasında var olan resimler ile tetiklemeye çalışan, sinemavari bir şekle bürünmektedir. tasvirlerin ağırlığını diyalogun, tartışmanın yerini kurgunun aldığı bir edebiyat bu. şimdilik insanlara yanlış gelebilir ama zamanla benimsenecektir.
bu tür bir edebiyat, daha hafif ve anlaması daha yüzeysel. ancak çağa göre değerlendirmek gerekir. bir yirmi yıl sonra edebiyat suyu yine kendi yolunu bulup başka bir yola doğru evrildiğinde yine şu cümleleri kuracağız.
son yirmi yıldır hiç adam gibi edebiyatçı çıkmadı.
ayrıca bir otuz yıl sonra insanlar bu dönemi hep sinemaya uyarlanmış kitaplar ile hatırlayacaklar. j.k rowling ya da chuck palahniuk gibi yazarlar bizden sonrakiler tarafından bir dostoyevski ile bir kafka ile eşdeğer tutulacaklardır.
