2911 Sayılı Toplantı ve Gösteri Yürüyüşleri Kanunu ile vatandaşlar açısından yok edilmiş anayasa maddesidir.
öyle ki alttaki durumlar bu kanun kapsamı dışında tutulmuştur ve geriye sadece normal vatandaşların toplantı ve gösterileri kalmıştır. Bu tür toplantı ve gösteriler de izne tabi tutulmuştur fakat bu durum anayasa ile açıkça çelişmektedir. Zira kanunlar bağlı oldukları anayasa maddelerinin hükümlerini sınırlayabilirler fakat geçersiz kılamazlar.
--spoiler--
a) Siyasi partilerin, kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşlarının, sendikaların, vakıfların, derneklerin, ticari ortaklıkların ve diğer tüzelkişiliğin özel kanunlarına ve kendi tüzüklerine göre yapacakları kapalı yer toplantıları,
b) Kanunlara uymak, kendi kural ve sınırları içinde kalmak şartıyla kanun veya gelenek ve göreneklere göre yapılacak toplantı, tören, şenlik, karşılama ve uğurlamalar,
c) Spor faaliyetleri ile bilimsel, ticari ve ekonomik amaçlarla yapılan toplantılar,
d) Cumhurbaşkanı, Başbakan ve bakanların Devlet ve Hükümet işleri hakkındaki toplantı ve konuşmaları ile Türkiye Büyük Millet Meclisi üyelerinin halk ile yapacakları sohbet niteliğindeki görüşmeler.
--spoiler--
madde 34 tabi ki herkesin istediği yolu kapatması istediği yerde eylem yapmasına olanak sağlamaz. bunu da zaten "toplantı ve gösteri yürüyüşü hakkı ancak, millî güvenlik, kamu düzeni, suç işlenmesinin önlenmesi, genel sağlığın ve genel ahlâkın veya başkalarının hak ve özgürlüklerinin korunması amacıyla ve kanunla sınırlanabilir." hükmü ile sağlar.
bu maddeyi taksim gezi parkı olayları ile anlatmaya çalışırsam eğer, 30 ve 31 mayıs taksim gezi parkında oturma eylemi yapan, gazetesini kitabını okuyan veya toplanıp bazı açıklamalar yapan insanlar bu maddenin hiç bir harfini ihlal etmemişlerdir. bu nedenle polis müdahalesiile dağıtılmaları kanunsuzdur. daha sonra gelişen olaylarda ise bu madde açıkça ihlal edilmiştir.
