ben bu kemalistleri nereye şikayet etsem, ne etsem bilemedim. yahu az önce taksim'den geldim. direniş yine tam gaz devam ediyor. antikapitalist müslümanlar orada, sosyalistler orada, ülkücüler orada, bu kemalistler de orada tabii... ama bu adamlarda bir sıkıntı var. bu adamlarda idrak sorunları var. birisiyle sohbete başladım. izninizle anlatayım;
dostum dedim, tam da bu özgürlük havası yurdun dört bir köşesini sarmışken kürtlere anadilde eğitim hakkı tanınsa ne güzel olur değil mi dedim. kemalist kardeşim önce yüzüme beni küçümser gibi, itin götüne sokar gibi baktı ve "sen ne diyorsun ulan vatan haini it" dedi.. ben o cümleler karşısında ne diyeceğimi şaşırdım ve ne yazık ki sohbet ortamını annem telefon etti, babam beni çağırıyormuş kardeş deyip terk ettim.
şimdi ben soruyorum size, yahu ülkede günlerdir özgürlük havası almış başını gitmiş. herkes birbirine karışmadan özgürce yaşamanın tadına varmış. namaz kılanlarla, komünistler yanyana eylem yapar olmuş. ama bu kemalist arkadaşlar hala bu faşizan düşüncelerden kurtulamadı gitti. kardeşim biraz aşın bunları ya, lan valla bir şey olmaz..
