zırlaya zırlara evin tüm yönetimini ele geçirdiğim günler..
balkon demirlerinin arasından kafamı sokarak babamı servisle uğurlarken " baba bi isteğin var mıı? " diye bağırınca " yok kızım senin var mı? " sorusuna çikolatasıymış, cipsiymiş her türlü gereksiz şeyleri döşediğim günler..
markete gidildiğinde " ben bunu almam içinde aspartam varmış. çok zararlı.. " diye bağıra bağıra konuşup kendimi kanıtlamaya çalıştığım dingil veletlik hallerim.