19. y.y. da, üzerinde yaşayan türkmen aşiretlerinin hak iddia ettikleri az nüfuslu ve hastalıkların kol gezdiği bir bataklık iken, zamanla tarımsal üretim merkezi haline gelmiş olan bölge. bu tablonun oluşmasına dair atılan ilk adım, 1886 da, ikinci abdülahmid in uygulamak istediği yerleşimi teşvik hamlesi olmuştur. ilk olarak iskenderun a yerleştirilen fırka i ıslahiye adlı askeri birlik, zamanla toros ve amanos dağlarının içlerine doğru ilerlemiş ve bölgeyi kontrol altında tutan başta kozanoğlu, menemencioğlu ve köklülüoğlu gibi derebeyi ailelerinin ve aşiret ve eşkıya çetelerinin bastırılmasını sağlayarak tarımsal yerleşim yönünde zemin hazırlanmasına yardımcı olmuştur. ardından, kırım savaşı münasebetiyle bölgeye aktarılan üç bin nogay tatar ailesi monte edilmiş ve onları, girit, selanik ve kuzey afrika gibi yerlerden gelen müslüman göçmenler izlemiştir. böylelikle bölge, aşiret isyanlarının tamamıyla sona erdirilmesi akabinde, özel mülk sahiplerinin yoğun bir tarımsal icraata girmesine tanıklık etmiştir.
