o biçim türkü bana göre. eline su dökeni ya da muadili en az olan cinsten hem de. 'kutsalım' desem yeri, demesem günaha girerim.
yıllardan 2002 aylardan mayıs... misafirim olan arkadaşım, ayağına eşek kadar topuğu olan terliğini giyip evime yürüme mesafesinde olan bankaya gittiydi de giyemeyeceği terliğin altına yattığını bankaya vardığında farkettiydi. e akabinde de beni aradıydı "ay ben bunlarla geri dönemem, sen beni arabaylan gelip alıver.." diye. el mecbur gittiydim ben de tabi. o zamanlar kaset falan var tabi. gülay'ın kasetini takmışım teybe, açmışım bu şarkıyı. bizim orası biz bize yaşadığımız bi dünya olduğundan, sesini falan da kısmamışım "ne bu böyle!?" diyecek kimse olmadığından. neyse işte, yanaştım bankanın önüne ve az sonra göründü bizimki bankanın kapısında; terliklerini eline almış keklik misali sekiyor bana doğru. gülümsedim tabi. bu arada türkü aynen devam haliyle. sekmesi hızlandı ve "kapat şunu kapat kapat, teoman falan yok mu?" diye serzendi bu. arabada türkü çalıyor diye utanmış haspam. sesli güldüm yok artık tadında. oturdu yanımdaki koltuğa, ses etmedi bi süre. baktım cam kapı kapatmaya çalışıyor, ellemedim sonra yaşının küçüklüğüne hürmeten; kapayıverdim camı kapıyı. şimdi olsa, indiriveririm ilk sağda bi yerde yellozu. işte o gün indireydim onu arabadan, bu gün akıllı bi insan olurdu belki; şu anda kendisi halâ salak halâ salak, değişiklik yok hiç. bu da bu türküylen ilgili bi anımdır bu arada.
