O zamanlar gençtim. Pavyonda çalip, söylüyordum. Gömlegimin yakasi yag içindeydi. Gömlegimi yikayacak, önüme bir tas çorba koyacak bir yarim olsa dedim. Uzaktan, uzaktan bakistigimiz bir kiz vardi. Gittim, istedim. Hayir demediler. Ama olmadi, kismet degilmis, yarim kaldi. Çok efkarlandim. Pavyondan ayrildim, sehri terkettim, sazimi siyaha boyadim ve basladim çigirmaya
"Karadir bu bahtim kara"
kahrını , sazını sıyaha boyayarak alan, benıde derınden etkıleyen böyük saz üstadımız.
