iş gereği kısa bir süreliğine misafir olduğum maraş'tan kaçarcasına uzaklaşmak istememe sebep olan insanlardır. milletimizin hiç bir şeyi dozunda yaşamadığını da kanıtlarlar aynı zamanda. hepimizin vatandaşı olduğu ülkenin başbakanını seçmek neden bir futbol müsabakısına dönüştü, dönüştürdük, bilmiyorum.ancak dün gördüğüm çılgın konvoydaki çılgınca akp'yi seven insanlar sanki yurttaşımız değilmiş de "alın gördüNÜZ gününüZÜ" dermişcesine seviniyorlardı. imanları sağlam akp'li yurttaşlarımız neden müslümanlığın gereği olan hoşgörü, anlayış, mütevaziliği gösteremediler acaba? neden iyi bir müslüman gibi bizi akp hükümetinin * iyiliği için çalışacağına ikna etmeye çalışmadılar? çünkü dün bir şeyleri elde etmek için bir şeyleri kullanma günü değildi. yani müslümanlık alınan zaferle birlikte tekrar ihtiyaç olunana kadar rafa kaldırıldı. o çılgın konvoyda çılgınca akp seven insanlar sanki senden, benden, bizden değildi. hatta belki kendi bile değildi. amaçları herkesce bilinen ancak emin olunamayan, kendileriyle ilgili çok sayıda kendi kıyamet senaryomuzu yazabileceğimiz akp ve çılgın sevenleri, dün şahsen beni fazlasıyla rahatsız ettiler. bu bir maç değil, bu türkiye cumhuriyeti'nin, cumhuriyetimizin yeni hükümet seçimi. ancak dün zaten bilinmekte olan gerçek gözler önüne serildi ki biz aynı cumhuriyetten, aynı vatandan değiliz. ancak şu kesin gerçek unutulmamalıdır ki, türkiye cumhuriyeti atatürk gençliği yaşadığı sürece baki kalacaktır.
