bir yıl izmir'de yaşadıktan sonra edindiğim bazı izlenimler var.
+bir kere insanları kibar. gerçekten kibar, yolda çarpınca özür dilerler, esnafı güler yüzlüdür.
+gerçekten çok hoş bir şehir. her tarafı deniz kokuyor. deniz kenarları sırf insanlara hizmet için kullanılmış, kafeler, yeşil alanlar, yürüyüş parkurları..
+birisine yol sordun mu o kişi bilmese de gidip başkasına sorup öğrenip tarif ediyor. yardımseverler aynı zamanda.
+alsancak hiç uyumuyor. gece saat 12 de 1 de sanki öğleden sonra 3 gibi kalabalık ve güzel.
+buca apaçi dolu ama gerçekten apaçiler.
+dolmuşçu amcalar sinirli değil, amaçları yolu bitirmek de değil seni gideceğin yere götürmek.
+sanılanın aksine etraf ayyaş dolu değil. kahvaltıda bira içeni de var ama sarhoş olup sağa sola saldırmıyorlar en azından.
+sevgililerin rahatça gezip toza bildiği bir şehir. ankaradaki gibi kafe sahibi çiftleri öldürmüyor.
+üniversite okumak için gerçekten çok ideal bir şehir. kendi eğlencenizi yaratmak zorunda değilsiniz, izmirde eğlence hiçbir zaman bitmez.
+belli bir kesimin gündoğdu meydanında bir eylem olsun diye beklediğini düşünüyorum.
+kemeraltındaki amcalardan kurtulabilene aşk olsun.
+bir sürü mağaza ve bayan kuaförü var. nerde ne zaman istersen bulabilirsin bunları.
+insanı gerçekten çok rahat, yolda hızlı yürüyeni göremezsin. herkes salına salına yürür,deniz kenarına oturur düşünür sonra bir daha salına salına yürür.
+en sevdiğim yeri karşıyaka. her maçtan sonra göztepe ile birbirlerini yerler.
hoş,yaşanılabilir ve çok ama çok güzel bir şehir. herkes hayatında en az bir defa tatmalı. bu kadar sevmeyeni olmasına da bir türlü anlam veremiyorum ayrıca.
