bu gün istanbulda ki mavi marmara yürüyüşüne giderken gebzede ki dinlenme tesislerinde denk geldim.yemek yerken bağıra bağıra gülüyorlar.yaşlarına rağmen hala o kıllı ayaklarını gösterme çabalarına, triplerine fedailer.insan bakınca bu yaşına kadar herkese vermiş, vermek içinde can atan bir çuvalı nasıl kabulleniyorum.ardından otobüs mola yerinden ayrılıyor.düşünceler gene kafa türemeye ve canlanmaya başlıyor ve karar beynimin ön loblarında beliriyor.her chpli yaşlı şort giyer, başörtülüye düşmandır.bu yaşına kadar vermedik arkadaşı kalmamış ve bu yaştan sonrada verme ihtimali üzerinde bahist oynuyor.