bu sene iyi kötü takip ettiğim tek diziydi. geçen gün bitireceklerini duyduğumda çok üzüldüm. ama şunu da kabul etmek lazım ki absürd komedi tarzındaki diziler 40 dakikadan fazlasını kaldırmıyor. dizilerin süreleri 40 dakikaya indirilse bu dizi efsane olurdu belki de. ama yine de karakter bolluğuyla, ince esprileriyle, güzel oyunculuklarıyla hayatımıza renk kattılar. ayrıca söylemeden geçemeyeceğim, murat cemcirin tokat muhhabbeti, sadi celil cengizin de çerkezlik muhabbetleri ile beni daha da içine çekti bu dizi. haklarını vermek lazım adamların, on numara iş yaptılar gerçekten.
artık tv kanallarının bu tarz programların potansiyelini görmeleri lazım. aşk, meşk, sevip de kavuşamamalar, kavuşup da barışamamalar, barışıp da iki eliyle br s.kini doğrultamamalar ve bol bol ajitasyonlar içeren diziler yeni nesilin gözünü boyamaya yetmiyor artık. bundan sonra en az tv kadar güçlü bir sosyal medya var. bunu takip edemeyenler, saçma sapan dizilerinin modasının geçmesiyle birlikte dağılıp giderler haberleri olsun. artık genç seyirciler, sandalyeden düşen adamlara gülmeyi bıraktı. birbirine delicesine aşık olduğu halde s.kimsonik sebeplerden dolayı bir türlü buluşamayan sevgililerin ajitasyon yüklü hikayelerinden de bıktı. en taşşaklı filozoflardan daha ağır laflar söyleyen 5 yaşındaki veletlerden; gerçek dışı, uzaydan gelme karakterlerden de bıktılar, bıkacaklar. artık türk dizilerinde bir devrim şart oldu. bunun en güzel ispatı da leyla ile mecnun, behzat ç., işler güçler gibi diziler oldu.
