ateizmden farklıdır, ateistler tanrının var olmadığı düşüncesindedirler. agnostikler ise tanrının varlığı için yeterince delil olmadığını, bu yüzden kesin bir hüküm verilmemesi gerektiğini düşünürler.
şüphenin kötü bir şey olduğunu düşünmek, özellikle tanrı konusunda, saçmalıktır. burada allah'ın varlığından şüphe etmeyen insanlar eğer bir adada ilkel bir kabilede dünyaya gelseydi kendisine öğretilen tanrıyı sorgulamayacaklar, bu yüzden o tanrıya bilinçsizce inanmaya devam edeceklerdir. eğer hristiyan bir ailede doğsalardı isa'nın tanrılığından şüphe etmeyecekler, isa'ya bilinçsizce tapınacaklardır.
bunun (varsa) tanrının istediği şey olacağını zannetmiyorum çünkü sen sırf islam'a inana bir ailde doğdun diye müslümansan, kuran'a, allah'a sorgulayan gözle bakmadan müslüman olmuşsan ne anlamı kaldı senin dindarlığının? şüphe etmemek, şüphe etmeyi istememek dar görüşlü kalmayı istemektir.
ben kimse dinlere inanmasın demiyorum, inanıyorsanız imanınızı sağlam temeller üzerine oturtun. din size küçüklükten dayatıln bir şey değil, kendi özgür iradenizle seçtiğiniz bir şey olsun.
edit: üşengeçlik göstergesi değildir. "tanrı var veya yok üzerinde düşünmem bana ne ya" diyenler apateistlerdir.
