hemen okul çıkışı ek işi için bara yetişmesi gereken öğretmen olabilir.
yolda koşarken * gibi gömleğini sökerek çıkarır içine giydiği ikinci kişiliğine özgü kıyafetleri görünür fakat kamerakar pantolon-etek benzeri alt gisileri nasıl çıkardığını hiç göstermez. ne kadar da uğraşsa o sabah kalktığında aynı öğretmendir, aynı, hayat derdindeki başarısız ve silik öğrenci peter parker'dır.
yada aslında o bir örümcek değil de superman ve bir telefon kulübesinde hızla giyinir, gözlüklerini çıkarır. artık o sıradan öğretmen değildir. aslında o bir superman ise zaten asla sıradan bir öğretmen olmamıştır. üzerindeki fetiş hıyafetleri, ve tangası, onu büyüten insanlar, onu bulduğunda üzerinde sarılı olan battaniyedir. o kadın sabah uyandığında yine bir sürtüktür. peki öğretmen nasıl biridir, zayıftır, sıradan bir işte sıradan paralar alarak çalışmaktadır, hayat onu yormuştur, korkağın tekidir, eylence nedir bilmez, sıradandır.peki bayan dışlanan nasıl biridir, hayatın zorluklarıyla, pislik içinde büyümüştür, kimse ona acımamıştır, güçlü olmayı öğrenmiş ve kendi ayaklarının üzerinde durmayı başarmıştır, ona göre yasaklar çiğnenmek içindir ve istediği gibi yaşamaktadır. barda çalışan striptizci bizi öğretmenler olarak görür. o sıradan öğretmen, striptizcimizin bütün insanlığa eleştirisidir.
superman'in, clark kent yönü onun kovana karışma çabasıdır fakat o bir işçi arı değildir. tıpkı gecelerin kadınının sıradan biri olmadığı gibi.
işte bu yüzden o kadın asla olması gerektiği gibi bir öğretmen olamaz. onu bir sürtük yapan üzerindeki kıyafetler değildir. bu yüzden tangasından vazgeçmez. bir şekilde açığa çıkar. kimse uzun süre maskesini taşıyamaz.
(kill bill'de bill'in süper kahramanlar üzerine yaptığı 2 dakikalık konuşmadan uyarlanmıştır. aslında tarantino da bu monoloğu jules feiffer'in the great comic book heroes adlı kitabının önsözünden almış*)
