Bazılarının dinini yaşamaya çalışan ve bu şekilde hayat tarzı olması için mücadele veren kişileri robot, hissis, hiç bir şeyden zevk almayan, aşk, sevmeyi sevilmeyi bilmeyen, farazi hemen dünyalık herşeye kaka tuh diyen insanlar olarak tanıması ve bundan ötesinin olmayacağını zannetmesi halidir.
Örnek verilmesi gerekirse;
her kadın süslenmek, bakımlı ve güzel görünmek ister. Ancak bunun dinine bağlı kadınlar için geçerli olmadığı varsayılır. hatta onlar kadından bile sayılmaz.
imam hatip kökenli birileri Bir pastahanede kafeteryada oturup karşı cinsle sohbet edemez. Görülürse bu ayıplanır. çünkü onların hiç bir şekilde sevmeye sevilmeye güvenmeye ihtiyaçları yokmuş ta.. bu hak sadece dindar olmayanlara verilmiştir gibi algılanır.
Bir pastanede tam tesettüre bürünmüş bir kadın çocuklarıyla yada eşiyle başbaşa dondurma yada pasta yemek yese acayip olarak yadırganır. Çünkü onların canı dondurma çekemez. Onlar Gericidir.
Bir imam hatipli üniversite tercihlerinde Asla ve katta Fen bilimleri, mühendislik, tıp veya teknolojik bir bölüm ve hatta siyasal bilgiler ve hatta iktisat veya hukuk bölümlerini yazmamalıdır. Yazamaz! Yazdırılmamalı...
Yüksek Puan alırsa eğer bu alanları dışında olduğu için hemen puanları yarı yarıya kırılmalıdır!
Ne olursa olsun imam hatiplilerdir ya Akılları yetmez. yetse bile Onlar Ancak ilahiyata Gitmelidir!
işte bu ön yargılarla dindar olmaya çalışanlar dindarların bu dünyalık nefsinin ve isteklerinin yok sayılmasıyla hor görülmeye çalışılmıştır.
Nefs herkes te vardır.
Eğer Dindar olanlarda insan ise, o zaman insan hakları beyannamesinde ve Anayasada olan bütün özgürlüklerden Dinlerinin müsaade ettiği her şekilde yararlanmaya hakları vardır.
