öyküsünü okuduğumdan beri bana daha bir hüzünlü gelen selanik türküsü. yarini görememiş, sesini duyamamış, kavuşmak için gün saymış ve nihayet gelin olacağı vakit salgın yüzünden koleraya tutulmuş bir kızın ağıdı.
insan o zamanlardaki 'sevda' idiyse bu zamanlardaki nedir diye sorguluyor. ölüm döşeğinde dahi:
--spoiler--
al başımdan bu sevdayı götür yare ver...
--spoiler--
