hep aynı manzarayı kullanmaktan bıktım, usandım
bir yumruk vurdum, dünden kalma bir şarkıyı dağıttım
van gogh, bana bakıyordu, deli gözleriyle bakıyordu
ellerim titriyordu, bir dakar yolculuğu kuruyordum
güya bir şilebin kıç güvertesinde durmuştum
nabızlarım bir deniz fenerinin gözlerinde atıyordu
asor adalarında on sekiz mısramı unutmuşum
onlar, beni terk etmişlerdi, yalnız kalmıştım, mahvolmuştum
sen, beni terk etmiştin, bunu yalnız serdümen biliyordu
geceleyin ışıkları söndürüp, senden bahsediyorduk
seine kitapçılarında villon'un şiirlerini buldum
nehir, yürek gibi kabarmıştı, rüzgâr esiyordu
bir hafta, her gece villon'dan bir şeyler okudum
sen, benim şiirlerimi okudukça ağlayacaksın
seni hiç görmeseydim, seni keşke hiç görmeseydim
şu benim iki gözüm aksalardı, kıpkızıl kör olsaydım
sacre coeur'de armonik çalsaydım, dinleseydim
seni hiç görmeseydim, ismini hiç duymasaydım
belki kendime göre rezilce saadetlerim olurdu
kaldırımlara renkli tebeşirle, katedral resimleri çizerdim
kaldırımlara senin resimini çizerdim, herkes seni çiğnerdi
bistroya yıkılır, çırılçıplak bir quandro içerdim
lucie anne yine gelir, yine bana senden bahsederdi
lucie anne neden gelir, neden bana senden bahsederdi
benim bu çektiklerimi, bir çocuk var ki anlıyor
kendimi yerden yere vuruşumu, içimdeki zehiri
bir çocuk var ki anlıyor, benim gibi kahroluyor
odasında şiirlerim, fukara mumlar gibi yanıyorlar
sen, o çocuk değilsin, sen artık çocuk değilsin
dudakların eskisi gibi beyaz değiller, biliyorsun
sen, gözlerini kaybettin, gözlerini, bunu biliyorsun
ben ki yaşadıklarını büyük dinler gibi yaşıyorum
sen artık bir din değilsin, bunu biliyorsun
eifel'in dibinde durduk, ben bir cigara yaktım
saint dominique sokağı'nda şehir, ışıklarını yaktı
içim büyük, karanlıktı, ellerimi göğe uzattım
soluk bir sisin arkasından yüzün gözüküyordu
gece inmişti, takım takım yıldızlar gözüküyordu
şimdi sen başka bir şehirdeydin, saçlarını kesmiştin
dudaklarını boyamıştın, bu seni tamamen değiştirmişti
rüyana erkekler giriyordu, hem çıplak giriyordu
aklına ben geldiğim zaman utanıyordun
onların arasında değildim, çünkü ben yoktum
ben, paris'te kalmıştım, adresim ezberindeydi
her cumartesi istesen bir kart gönderebilirdin
ne var ki bunu hiçbir zaman yapmayacaksın
kendimden kurtulmak için gölgemi, koridorda astım
pazar günü sözleşmiştik, beni mutlaka bekleyecekti
şimdi kalkıp gitsem mırç'ı bulacağım, malum
sonra vini prix'ten üç litre şarap alacağımız,
şarabın yanına bir şişe rom negrita alacağımız
sarhoş olacağımız malum, şarkı söyleyeceğimiz
sonra mırç zehra'dan bahsedecek, ben susacağım
camlardan bakınca paris'in damlarını göreceğiz
