Kovaladığı şeyin lazer ışığı olduğunu bilmeyen beyinsiz kediyle gün boyunca oyalanmaktır.
ilk evcil hayvanım 7 sene önce sokakta bulduğum yavru kediydi. Taş atan çocukların arasından alıp evin balkonunda beslemeye başlamıştım. Ailede tırmalamadık birey bırakmamasına rağmen benle olan ilişkisi oldukça iyiydi. Anlayacağınız elimde büyüdü kerata.
iki şeye aşırı tepki verirdi. Biri matkap sesi, diğeri lazer. Matkapla duvar delerken it gibi sağa sola koştururdu. Lazeri gördüğünde ise yakalamak için kendini hırpalardı adeta. Bazen yakalamasına izin verirdim, elini ışığın üzerine basar ışık kesilene kadar çekmezdi. Elini kaldırdığında ışığın elinin altında olduğunu düşünüp gene ışığı kapatırdı. El diyorum bu arada la, pati amk.
