kişiye her şeyin yabancı gelmesi, varolmanın anlamsızlaşması, gereksiz gelmesi halidir. konum, amaç, yaradılış, yokoluş, yaşamanın manası/manasızlığı hep birbirine girmiştir aslında. genel bir mutsuzluk hali, kişinin kendini çok gereksiz hissetmesi.
belki de tek sebep şu ikindi uykusudur. (ne biçim rüyalardır onlar öyle ya, normal rüya göremez misin sen?) her neyse; şu anki durumumu tanımlayan tek ifade tam olarak budur.
not: sayın yazarlar. lütfen kalk iki rekat namaz kıl falan diye mesaj yazmayın olur mu? öpüyorum sizi.
