bir gün gene atari salonundayım param yettiğince Sf oynuyorum bittiğinde iyi oynayan büyükleri seyrediyorum o derece daha ergen bile değilim. hava aydınlık girdim tek penceresi olmayan salondan karanlıkta çıktım. koştur koştur yiyceğim dayağı düşünerek eve vardım. korkak korkak vurmaya başladım kapıyı bir süre sonra teklemeye geçtim içerden tek ses yok.
kapı önüne oturup yarım saat ağlamıştım. meğer bizimkiler beni tüm öğleden sonra aramış bulamayınca dedemlere gitmişler.
