en baştan çoğu günümüz insanının anlayamayacağı kadar ağır bir dil kullanılıyor("hadisler akaide mütellik konularda hüccet olamaz" gibi) bu dikte ediyormuş gibi bir hava veriyor.
Sonra kaza ve kadere imanın Kuranda geçmediği hadislerde bazı yerlerde geçtiği söyleniyor. Şimdi Ebu Hureyre(ks) ya da diğer hadis alimleri kolayca bir kenara atılacak adamlar değillerdir. imam-ı azam(ra)'ın hadis kitabını yazarken ne kadar dikkatli davrandığına dair hikayeyi bilirsiniz.
O halde bazı yerlerde geçip bazı yerlerde geçmiyorsa, bu onun farz olmadığı konusunda kanıt olamaz. Bu olsa olsa yayınevi hatasıdır.
Üstelik kaza ve kaderin(ki bunlar ileri derecede birbirleriyle bağlantılıdır, ayrılamazlar) ne kadar önemli olduğu anlatılıyor, ama imanın şartı olmadığı söyleniyor. Kader Allahın bizatihi kendisiyse eğer, kaderi reddeden yahut inanmayan(bu ikisi arasında fark yoktur) dinden çıkar. Öyleyse kaza ve kadere inanmak imanın şartıdır ya da en azından Allaha tam inanmış olmak için bunları kabul etmeniz gerekir.
