aile kurumu binlerce yıllık deneyimler sonucu oluşmuş, önce ahlak, sonra din ve nihayetinde hukuk sistemi ile korunarak sosyal yaşamın temel ögelerinden biri haline gelmiştir.
- neden böyle olmuştur ve hangi gerekçeler bu gidişi zorunlu kılmıştır?
bu sorulara doğru yanıtlar bulabilmek için ahlak kavramının oluşumundan önceki dönemlere uzanmak gerektir şüphesiz. erkek, doğal olarak kadından güçlüdür. çevresindeki diğer erkeklerden de güçlü ise içgüdüsel gereksinimlerini karşılayabilmek için o kadına sahip olacaktır. ne vakte kadar? sıkılana kadar! ilgisini çeken başka bir kadın olduğunda onu terk edecek ve bir başkasına, sonra bir diğerine yönelecektir. pekiyi! kadına ne olacaktır? onu arzulayan başka bir erkeğin ve sonrasında daha başka bir erkeğin içgüdüsel gereksinimlerini karşılayan bir zevk aracı. ahlak kavramı yok! dini yasaklamalar yok! hukukun sağladığı sosyal güvenceler yok! ve bu birlikteliklerden doğan çocuklar; babası belli olmayan, ahlaki değerlerin, dinin ve hukukun korumasından yoksun çocuklar. ve onların çocukları... toplumsal bir kaosa doğru gidiş.
akil insanlar, oturup düşünmüşler sonra; "bu gidiş doğru bir gidiş değil!" bir çözüm bulunmalı. ahlak kavramı gelişmiş önce fakat zorlayıcı olamamış yeterince ve ilahi bir gücün buyruklarıyla korkutarak, sindirerek doğru yola girişin sağlanması hedeflenmiş. dinler doğmuş. bunun da yeterli olmadığı görüldüğünde cezayı öbür dünyaya dahi bırakmayan, bu dünyada kesen hukuk sistemi girmiş devreye.
- önce ayıp denmiş, sonra günah denmiş ve nihayet infaz denmiş!
bunların denilebilmesi için binlerce yıl gerekmiş. hak-hukuk-adalet kavramları yerleşmiş, sosyal güvenlik kurumları oluşturulmuş, kadın ve çocukların hakları devlet koruması altına alınmış.
- dönelim mi yine eskiye, o tarih öncesi dönemlere? ister misiniz?
her kurum gibi aile kurumu da onu oluşturan bireylere sorumluluklar yükler. bu sorumlulukları taşıyacak güce sahip değilse omuzlarınız, o vakit evlenmeyin! kimse ensenize silah dayamıyor illaki evleneceksiniz diye!
