afyon otogarı, zorunlu durak. ay, bir karabatak gibi batarak gecenin el değmemiş yanlarına içimde, afyon otogarında bıraktığım kızın gözlerini büyütüyordu. telefon direklerini saydım kaç kere. kar değil. içimde bir ince sızı. büyüdü, büyüdü ve olan oldu. ben lise sondaydım hayli ergendim. kız kimbilir nerdeydi ya da neciydi?
