el firenini çekip arabadan indim. 5 basamaklı merdiveni çıkıp zile bastım. megofondan kim o diye ses geldi. kukla ben, aysima'nın birlikte olduğu adam, açar mısınız kapıyı, konuşmak istiyorum dedim. şlak açıldı kapı. bir kat çıktıktan sonra nevin hanımı kapıda beklerken gördüm. tepki göstereceğini, bağırıp çağıracağını sanıyordum. fakat yanılmışım. buyrun deyip içeri davet etti. şaşırdım biraz. gayet medeni davranıyordu.
ayakkabıları çıkarıp daldım içeri. gül desenli soluk bir çekyata oturdum. o da karşı çekyata oturmuş ellerini dizlerine koyarak duruyordu.
fırtına öncesi sessizlik vardı odada. gong sesini bekleyen iki boksör gibi birbirimizi süzüyorduk. bir soru sorsak kıyamet kopacaktı sanki. ilk darbeyi onun yapmasını, onun sormasını bekledim.
sormadı..
mal mal bakıyordu. içimden sikeyim senin bakışlarını diyerek olaya girdim,
- merak ettim de nevin hanım, neden hiç kızınızı arayıp sormadınız? öldü mü? kaldı mı? neden hiç üzerine düşmediniz ?...
