--spoiler--
Artık her kavram televizyonlardan akmakta, insanlar teknolojinin onlara sağladığı bu rahatlık sayesinde herhangi bir şeyi derinlemesine düşünememektedir ve iletişimi sağlamak adına yaratılan cansız kitle iletişim araçları kendilerine yüklenen işlevden, yani aracı olma konumundan çıkıp bağımsız bir kendilik haline gelmiştir. Birey ise bu durumu çaresizlik içinde izlemektedir; herseyin farkındadır, fakat rahatlığından da taviz vermek istememektedir. Baudrillard'ın örneğine bakacak olursak: Birey televizyonda Sudan iç savaşını, herhangi bir tuvalet kağıdı reklamıyla aynı duyarsızlıkla izlemektedir. Televizyonu kapattıktan sonra Sudan'daki iç savaş devam etse bile onun için bitmiştir. işte bireyin yaşadığı bu evren simülasyon evrenidir. Her şey görüntülerden ibarettir ve cansızdır.
--spoiler--
modern çağ tüketim toplumundaki bireyi çok iyi tanımlamıştır. şimdi sudan'daki iç savaşın yerine reyhanlı'daki bombalı saldırıyı koyun ya da tuzla tersanesinde ölen işçileri, sokakta donarak ölen yaşlıları, anlamsız savaşlarda ölen milyonlarca insanı, dünyadaki bir milyar aç insanı koyun.. değişen hiçbir şey yok.
