bir insandan küçük bir kil parçası alıp bir gün yıkılacağını gizliden gizliye hep bilerek, o küçücük parçadan kocaman bir heykel yapmaktır. ve kendileri bir heykel yaparken, kendilerinin de heykelinin yapıldığını bilmezler.
sonra birden yüzlerini çeviriverirler.
heykellerin kolları bacakları yanlış oynar, parçalar dökülür.
her seferinde, yeni küçük kil parçalarından yeni heykeller yapmak için, arkalarında kırık bir heykel bırakarak uzaklaşırken, aynı mahzun sesle, aynı sözcüğü söylerler:
