bundan seneler seneler önce daha ilk okula gittiğim yıllar. köye falan gittiğinde hoca ya gönderirler bizim oralarda dini bilgiler için. yine öyle bir zaman da karnemin pekiyilerle dolu olduğu yaza yeni başlamıştık. ben muzipliğimle hocoya giderken dedemlere de öğrenci edasıyla öğle yemeklerine gidiyordum. yine öğle yemeği vakti dedemin askıda duran pantolunun cebindeki paraları farkettim. sonra hemen hayal kurmaya başladım bunlarla bir sürü oyuncak olur diye. gözüme kestirdim bi ara evdekiler günlük işleri ile uğraşırken gittim ve bi avuç kağıt parayı aldım. çok sevinçliydim bir sürü oyuncak ve şeker demekti bu. günlerce oyuncak ve şeker aldım kendime sonra dedemler bizimkiler falan farkediyor tabi. sonra babam çağırdı sordu paraları sen mi aldın diye ben alıdm diyince iki tokat yedim sonra gitti sopa buldu ve yer misin yemez misin hesabı. o gün çok acıydı ben çok küçüktüm ve dayak inanılmaz. hem fiziksel olarak hem de ruhsal olarak acı çektim. öğrendiğim ders başkasının parası ile şeker alınmaz deden yahut baban olsa bile
