her konuştuğumda yüzümde bir ergen gülümsemesi bırakan canım yazar arkadaşımdır. onun sayesinde sevdik, onun sayesinde burada devam ediyoruz yazarlığa. iyiki varsın demek boynumun borcudur * .
yağmur yağıyor dışarıda usul usul, sessiz sessiz.
açmasını beklerken güneşin, çiçeklerin, güllerin.
kapanmaya meyil ediyor koşarcasına doğanın o eşsiz güzellikleri.
bırakmıyorki açsın, bırakmıyorki ışık dolsun dünyanın kalbine.
inatla karşı koyuyor birisi, inatla gülüşü ile meydan okuyor bütün karanlıklara.
sonsuz güzelliği, onun eşsiz gülüşü adeta yok ediyor karanlığı, bir tozu üflercesine.
istermisin kapkaranlık, zindandan daha zindan, gülmeyi unutmuş olan kalbim?
gel derse gelir, git derse gidermisin? Yoksa onu duymayacak kadar sağırmı kalırsın?
artık nafile, duysanda duymasanda takılmışsındır ağına. bir sinek gibi, bir örümcek gibi.
rengarenk bak dünya, daha az öncesine kadar kapkaranlık değilmiydi alem, dünya, sen, kalbin?
anlaşıldı. nihayet gelmiş olmalı yakbisigara.
