bir sabah kalktın, azıcık ürperdin ama artık soba devri değil, rahatsın. lapa lapa kar yağıyor. o gün işin yok. en sevdiğin dizinden 2-3 bölüm birikmiş ya da beyler fm oynayacağız cm 01-02 günleri. düşünsenize.
kahve aldık, sigara aldık. camın önüne geldik camı yanımıza aldık. u perde var, karı görüyorsunuz. biraz arala pencereyi, tanıdık o taze koku.
kar yine eski , müteahhitlerin anasını sikmediği günlerdeki gibi. dışarıda işçiler sessizce çalışıyorlar. tekrar ekrana bakıyoruz.. 1 yıldır bu anı bekliyorduk ama dışarısı biraz daha bekleyebilir.
akşam muşambayla kayabiliriz, akşam en sevdiğimiz kişilerin yanına bata çıka, yata yuvarlana gidebiliriz. hatta yolda durup yere uzanarak birkaç saat gökyüzüne bakabiliriz.
----
bir de yaza bak..
sabah kalktım, duş almalıyım. sakal, saç uzun olmamalı. dışarı çıkmak istiyorsun ancaak saat 6'dan sonra. gece yatılmıyor. gündüz sokakta oynayan bebeler ciyak ciyak...
----
kışa dön yine (sonbahar - kış, ilkbahar - yaz)
varsa montunu, giyinebiliyorsun. atkı, eldiven. hani ayaklarımızı çıkartmak istemezdik ya yorgandan. işte öyle bir güven duygusu.
yaza baktığında saf bir çıplaklık var. vıcık vıcıklık var. kokanlar var..
kışın hava erkenden kararır.. bu da var. yazın 9'da hava kararır. 12'de yatsa normal bir insan 3 saati gecenin kafa dinletisiyle geçiyor. kışın öyle mi baba, tak 5'te kararır hava. herkes evlerine çekilir. sokaklar.. yani dışarının envai çeşit, her şeyi yazın olduğu kadar yıpranmaz. kışın sesler erken kesiliyor. kışın daha samimi olmak için var, çünkü soğuk.
yediğini içtiğini anlarsın. köpek gibi susamazsın.
yani velhasılkelam, kış çok güzeldir.
not: hacılar ilk paragrafta anlattığım olay hayalimdir. bana emekçi türküsü okumayın mavaldan.
