bu korkuyu kalbimde taşıyorum ben,
onunla yaşıyorum.
sen yanımda değilken aldığım her nefes içime tedirginlik ufluyor, duyduğum her ses, uykuya dalmış olan kaybetme korkumu uyandırıp onu kalbimde yankılandırıyor...
gözlerim doluyor, ellerim daha da soğuyor... nefeslerim daha da derinleşip kalbimde sonsuz fırtınalara yol açıyor...
sen yokken bedenim kendini yokediyor sanki...
gözleri görürken uçuruma yürüyor, kendi nefesini, kendi kesiyor, boğuluyor...
