hayatımızda bir sürü birbirimize dayattığımız olgular var.
bunlardan en babası doğrular.
mesela asansörde öpüşen iki dayıyı neden ayıplıyoruz.
onların yanlış yaptığı yargısına nereden varıyoruz.
neye göre kime göre?
ikisi de durumdan memnunsa bundan bize ne?
bu doğrunun tanımını yapan kim?
genel doğru diye bir şey olabilir mi?
soruları sorduğuma göre kendi cevaplarımı da yazabilirim.
bence her insanın kendine göre doğrusu olmalı ve kimse kimseyi yargılayamamalı.
senin düşünce yapına uyuyorsa birlikte olursun uymuyorsa da yoluna devam edersin.
bu düşünce yapısını benimseyebilsek ne sağcı solcu ne dinci ateist ne de diğer kavgalar olurdu.
hayatta doğru diye bir şey yok tercihler var.
ve insanların tercihlerine saygı duymak var.
ilerici ya da gerici diye yaftalamak da çok yersiz.
