yalnızca "namus" ekseninde tartışılan ve erkekler için "öteki boyutunun" görülmesini engelleyen husustur.
peşin edit: burada "bekareti" kadın özelinde ele alıyorum, erkek bekaretini tartışmıyorum.
günümüzde birçok erkek için "bekareti" dert etmek hiç de sanıldığı gibi kadının namuslu olup olmamasıyla alakalı değildir. artı namus mevzusunun fiziksel bir şey değil, soyut, ruhani, kalpsel bir şey olduğunu biliyor birçok erkek. burada esas mesele, "aitlik" ve "paylaşım" meselesidir. daha önceden bir erkekle flört etmiş bir kadın "sineye çekilebilir"; zira, çocukluktan beridir hemen herkes birileriyle sevgili olur, flört eder vs. bu, tam anlamıyla bir problem oluşturmaz erkek için. ama bir başka erkekle cinsellik yaşamış olmak, farklı duyguları beraberinde getirir. cinselliği en özel paylaşım olarak kabul eden bir erkek için, kadının daha öncesinde yaşamış olduğu cinsellik "en özel olanın" zaten paylaşılmış olduğu, (kendisi için) bir ayırt ediciliğin kalmadığı hissini kalbin tam ortasına saplar. evet, o da biliyordur bunun "normal" olduğunu; tıpkı erkek gibi kadının da cinselliği yaşama hakkı olduğunu. ama ona toplumsal yaşam öyle bir öğretide bulunmuştur ki, bu durum (yani daha öncesinde yaşanmış olan cinsellik) tam anlamıyla bir bağ kurmanın, ait hissetmenin ve paylaşımın önüne bir duvar örer. bunu kabullenmek gerçekten çok zor olur. bu, erkeğin kolay kolay bir kenara bırakamayacağı egosuyla alakalıdır.
