bazen iyi bir dinleyici olmanızdan mütevellit canı sıkılan, bunalımda olan arkadaşlarınızın hemen size koşup, tüm derdini size anlatması, tüm zehrini size kusmasıdır. bazen o kadar üst üste gelir ki bu durumlar onların tüm negatiflikleri size geçip, siz depresyona bağlarsınız.
üzerinize yapışmıştır artık bu durum, o kadar bencildirler ki bazen ve o kadar alışmış, hal hatırınızı sormayı bile unuturlar. iyi günlerinde pek uğramaz bu arkadaşlar, fazlaca anlatmaz. ama onlara kızmamak gerekir, sanırım bu biraz da o kötü gün dostu olan kişinin salaklığından kaynaklanır.
