rüzgarın pencerelere durmadan vurması ile, perdelerin kendi kendine sallanması ile daha da tırstırmış gecedir. vay amk elektirikler de gitti, perdelerin gölgesi ayaklarımın üzerine düşüyor, korkuyorum sözlük köpekler canavarlar gibi ulamaya başladılar. garip sesler duyuyorum, çişim var ama mum yakıp tuvalete yalnız gitmekten ve önüme kafası 360 derece dönmüş beyaz elbiseli, eli kanlı küçük bir kızın çıkma ihtimalinden tırsıyorum. *
