Her otogar gibi sevenleri ayırır ve kavuşturur işte.
'Otobüsten inilir,heycandan uyumamışsındır zaten yedi saat.makyaj yokmuş saçlar dağınıkmış kimin umrunda. Gözün onu arar ilk kez karşılaştığın o yabancı kalabalık ve otobüsler arasında. Ve ilk kez göreceğin bi çift gözü.Tutulması gerek sözler verilmiştir. Sımsıkı sarılırsın bir şafak vakti...
Bir gece oturur yanına yine aynı yerde,az da olsa artık tanıdık olduğun o otogarda,gözlerine yine öyle çocukça ama korktuğun bir derinlikte bakarak şiir mırıldanır, ardından güldürür yine o da soldan güler sana.vakit tamamdır ayrılık vakti.alnından öper sarılmak için yaklaşırsın bu kez daha sımsıkı ama vakit tamamdır seni terkeder.'
