yakub peygamberin oğludur. güzelliği dillere destan olmuş kardeşlerinin de ötesinde baba sevgisine mazhar olduğu için kardeşleri tarafından bir kuyuya atılmıştır. evlat acısından babasının gözlerine perde inmiştir. rivayet olunur ki hz. yakub evlat acısı ile öyle ah etmiştir ki Allah katından bir haber gelmiş ve evladı için böyle ah etmeye vah etmeye devam eder ise adının peygamberler arasından silineceği vahy olunmuştur.
ardından züleyha çağı başlamıştır. firavun diyarında idareci olmuş memleket idare etmiştir. rüya tabir etme yeteneği ile sivrilmiştir. derken zindan günleri ki "biz gömleğini önden yırttıranlardan değiliz" sözü hazretten yadigardır.
nihayetinde züleyha yusufuna kavuşur ki ettiği bir duanın kabulü ile mümkün olmuştur vuslat.
yusuf diyince; anmadan olmaz ki, yunus emre ne güzel demiş:
Yusufu kaybettim Kenan ilinde
Yusuf bulunur, Kenan bulunmaz
Bu aklı fikr ile Leyla bulunmaz
Bu ne yaredir ki çare bulunmaz
Aşkın pazarında canlar satılır
Satarım canımı alan bulunmaz
Yunus öldü deyu selan verirler
Ölen beden imiş, aşıklar ölmez
