bir erkek olarak heidinin yaşadığı odayı, ortamı, dedesinin ateşte pişirdiği tap taze ekmekleri ve yemekleri öylesine kıskanırdım ki, daha 7 yaşımdayken emekli olunca öyle bir hayat sürmeyi hayal ediyordum. ama gel gör ki yaş ilerledikçe öyle bir hayatın neredeyse imkansız olduğunu anlıyorsunuz. buda 25 yaşıma geldiğim halde canımı sıkan konudur. kurtlar vadisinde çakır ölünce, kurtlar vadisi nasıl bittiyse, heidi ilk kez şehir merkezine inince benim için heidi bitti. heidi bitmiş.
